Şu şuralar kafamı kurcalayan çok şey var seninle ilgili. Hepsine tek tek cevap vermeye çalışıyorum içimde. Bazen çok dolduğumda buraya kendimi açmak bana kendimi çok iyi hissettiriyor. Çünkü belki bunları sana söylersem anlamayacaksın beni. Bilmiyorum belki sen de bu yerinden çok kırıldın. Ama emin ol ben de çok kırıldım. Ama hiç kıramadım.’

Size şimdi bunu nasıl anlatayım bilmiyorum kelimeleri telafuz etmede sorun yaşıyorum. Ama şöyle düşünün size çok güzel bir çiçek bahçesi vadediyorlar. Ama tüm suyunuzu kesiyorlar. Çiçek için tek alternatif güneş. Peki çölde çiçek büyür mü? Kaktüsse belki.

Şimdi ne olacak çiçek bahçesi soluyup gidecek. Bir şey yapmak gerek, çabalamak. Yoksa çok üzüleceksin. Kaçıncı solup giden çiçek bahçesi bu. Belki hata o çiçekli bahçeyi kabul etmekte. Özür dilerim kendime bir çiçek bahçesi vaadettirdiğim için. Özür dilerim yapamadım..

İnsanoğlunun bence en büyük kaybı da şu ki her şeye konuşmak. Olması gereken nerede susulmadı ve konuşulması gerektiğini bilmek. Bir insanı incitmek fiziken zarar vermek değildir benim lügatımda. Çok ufak bir sözle bile paramparça olabilir insan. Evet peki siz yaklaşık ne zamandır böylesiniz?

Ama kimseye bunu belli etmemek de bu kargaşanın içinden çıkmana yardımcı olacak. İnsanlar senin zayıf noktanı bilmemeli. Evet ki şayet bilirlerse seni ilk vurdukları yer orası olacaktır. Üzgünüm bunun için de geç kaldıysanız güçlü durmaya çalışmayın baştan kaybettiniz..

Bilemediğimiz çoğu şeyden birisi sadece. Sevgisini hissetmediğimiz saygısını görmediğiniz insanlara boş yere değer vermek. Bu sanki altı delik bir kumbaranın içine her gün para atmak gibi. Ama bu durumdan şikayetçisiniz evet neyi değiştireceksin peki? Kendini. Cevap tek kelime bileceksin vazgeçmeyi. Ama gidemiyorsun değil mi? Arada görünen bir bağ yok ama gidemiyorsun yazık.

Yaşınız ilerledikçe aslında daha çok duyduğunuz bir kelime. Eminim bu durumu benim gibi çok ince düşünen her insan sık sık yaşıyor. Bunun tek çözümümü fazla önemsememek kimseyi. Onu yapsak sorun çözülecek de. Anlamıyorum ki üzülmeyi de seviyoruz herhalde.

Ben bu hayatta her zaman kendini daha çok önemseyeceksin çizgisindeyim. Bakmayın bunu tecrübelerime dayanarak söylüyorum. Kendinizden daha fazla düşündüğünüz herkes gidecek, sizi de parçalamış kendisinden nefret etmiş duruma getirerek.

Hissedilen her şeyi bir kenara bırakarak mantığı devreye geçirme vakti. Neredeyim ve olduğum yerden memnun muyum? Ben bu hayatta ne ifade ediyorum? Düşündüklerim ve yaptıklarım örtüşüyor mu?

Aslında mutsuzluğumuzun ve eksik hissedişliğimizin çoğu bu soruların cevabında saklı. Peki biz bu cevaplardan hangisiyiz?